Düºünme Hiç
(não sei)
Düºünme hiç neden diye yorulma
O yıllar ki yaºanmayacak seninle bir kez daha
Gittikçe kaybolan bir aºk hatırlanan
Bizden de güzeldi zaman
Acı nedir bilmeden yağmurlu gün görmeden
Hep akıllı geçindik, kalp kırmayı öğrendik
Söyle ne oldu bize nefret girdi sevgiye
Kaldın bak sen kendine, ben de kendim kendime
O günlerde bir baºkaydın gözümde
Tek senle ben kalmıºtık sanki yer yüzünde
Uzak birbirinden kutuplar gibiyken
Neydi çeken bizi bizden
|
|
