Ýlginç'de Düþtü
(Indisponível)
Erimiþ bedeniyle fýsýldýyordu Ýlginç;
“Yaramý sarma... yaram derindir!..”
Ümraniye’de en öndeydi o...
Bir yudum su istedi...
Yoldaþlarý, akarsuyu bir damlalýða sýðdýrýp getirdiler...
Ýsteði bir avuç kar olsaydý, bir koþuda çýkýp Toroslar’ýn doruðuna; Getirirlerdi...
Sýcaklar bela deðil, Kerbela’ydý...
Kumaþlardan, kartonlardan, iplerden yaptýklarý bir söðüdün gölgesine uzattýlar Ýlginç’i...
Ýlginç; taze, serin delikanlý...
Söðüdün soluðu; hayattý o...
Ýnsanlara hayatt taþýrken; yangýn çýkardý yanaklarýnda...
Öylesine utangaç, öylesine güzeldi Ýlginç...
|
|
