Mathilde
(Indisponível)
Ik zat op een terrasje in zonnig Zoetermeer
Het lawaai van de mensen en 't drukke verkeer
Tot jij plots voorbijliep, toen was er niets meer
Want alles verstilde, Mathilde
Oh, ik vroeg je ten huwelijk en jij bent gezwicht
Dit was echte liefde op het eerste gezicht
En dat ik mij vertilde op de drempel, allicht
Jij was toch wat ik wilde, Mathilde
Maar waarom jij verkilde in ons huisje in Dordt
Je sloeg met de deuren en je brak menig bord
En het is tot op heden dat ik 's nachts wakker word
Van hoe jij altijd gilde, Mathilde
Oh, hoe vaak da'k van je rilde, 'k ging er onder gebukt
Als ik een sigaret vroeg, dan keek jij verrukt
En dan kreeg ik 'm meestal op m'n rug uitgedrukt
Al was 't maar een milde, Mathilde
En nu is alles over, we zijn uit elkaar
Maar ik droom vaak nog terug naar dat wondertje daar
Toen jij plots voorbijliep, de zon in je haar
En alles verstilde, Mathilde
|
|
