Du homoj
(Indisponível)
La sonĝo revenas al mi
neniam disfalas
la bildo klariĝas des pli
ju pli mi batalas
hej, mia cerbo tro plenas
impresoj, memoroj, la sonĝon subtenas
Du homoj sur tero
sub la ĉiela blu'
tritaga afero
la vivo iras plu
Al nia kaŝita ĝarden'
vi nokte konfidis
sed jam en la posta maten'
ĝi ne plu validis
hej, mi nenion deziris
krom ke vi konfesu, ni kune sopiris
Du homoj...
La sonĝo revenas al mi
neniam disfalas
la bildo klariĝas des pli
ju pli mi batalas
hej, se ni iam revidos
nur preĝu, ke pensoj ne ree insidos
Du homoj...
|
|
