Het einde van de wereld
(Indisponível)
Het is overduidelijk
We blijven hier niet lang
De zeeën golven naar hun eind
Hun zwart-zijn maakt me bang
Kritiek barst overal nu los
‘t Is geestig om te zien
Wie niet soms naar zichzelf kijkt
Kan eigenlijk niets zien
Het einde van de wereld
Nadert alsmaar nader
Fascisten, kommunisten
Noemt elkaar verrader
De sla, die is van plastic
De drukte niet te dragen
De mensen plakken samen
De mensen willen klagen
Geleerden en geleerden
Bekriebelen papieren
Om daarna te verklaren
Het zal niet lang meer dieren
De aardbol is zo vuil,
Het is niet af te wassen
We waren echt verkeerd,
Nu gaan ze ons eens sjassen!
Maar voor ik verzuip
Roep ik nog één, één keertje uit
Ik hou van jou
Gitaren moeten loeien
Om te kunnen boeien
De vrouwen alsmaar naakter
Zo vat je nog eens kou, schat
Het vlees wordt alsmaar duurder
Bij slagers en bordelen
Gezichten alsmaar zuurder
Men gaat zich meer vervelen
Maar hef maar hoog het hoofd op
Het einde komt steeds nader
En maak maar vele kind’ren
Word moeder en word vader!
Het heeft al lang geen zin meer
Wat moet je met die kleine
Het is toch al zo druk hier
Verdwalen en verdwijnen
Maar voor ik verzuip
Roep ik nog één, één keertje uit
Ik hou van jou
De kleine witte bloemetjes
Zijn met pek bestreken
De felle scherpe bommetjes
Zullen openbreken
De televisies spelen
Misdaad en spionage
De kleine kinderen gapen
De grote kinderen slapen
De autobussen toeten
Het einde ‘s almaar nader
Men wil alvast het vonnis
Wie is hier de dader?
Is ‘t links of is het rechts, schat?
Is ‘t echt het kapitalisme
Wat kan het mij nog schelen
Is ‘t echt het nihilisme
Kijk,kijk nu eens aan
Ik leid maar één, één kort bestaan
En dat is smerig
Maar voor ik verzuip
Roep ik nog één, één keertje uit
Ik hou van jou
|
|
